آذر: (= آتش) ایزد نگاهبان آتش و یکی از بزرگ‌ترین ایزدان دین مزداپرستی است. در اوستا آتَر و آتَرش و در پهلوی آتُر و آتَخش آمده است. برای بزرگداشت ایزد آذر، او را پسر اهوره‌مزدا خوانده و گاه در گروه امشاسپندان جای داده‌‌اند. (یسـ . ۱، بند ۲) در اساطیر دینی ایرانیان، کارهای مهمی بر عهده‌ی ایزد آذر است که از آن جمله
آدیتْیَه: در «ریگ‌‌ودا» نام گروهی از مِهین‌ایزدان (همانند امشاسپندان در اوستا) است که اَریَمَن (= اَیریَمَن در اوستا) یکی از آن‌هاست. (← ایریمن، ایریمن ایشیه و ایریمن و وَرونَ)
آدَرَنَ: نام کوهی است در شمار نام‌های کوه‌های دو هزار و دویست و چهل و چهارگانه‌ی روی زمین که در زامیادیشت (بند ۳) آمده است.
