آسمان: در اوستا و سنسکریت و پارسی باستان «اَسمَنْ» و «اَسَنْ» به معنی سنگ است و چون سپهر را به‌سان سنگ می‌پنداشته‌اند، آن را بدین نام خوانده‌‌اند. در پهلوی «اَسمان» آمده و در فارسی گذشته از آسمان، در ترکیب‌هایی چون آسیاب، باداس، دستاس، خراس و جز آن نیز ریشه‌ی این واژه را می‌‌بینیم. آسمان همچنین نام ایزد نگاهبان سپهر است که چندین بار
آ آبان آبان (روز) آبان‌نیایش: (← اردویسور بانونیایش) آبان‌یشت آبتین آبرتْ آبریزگان آب زَور: (→ زَور) آب زَور نیایش: (← اردویسور بانونیایش) آتبین: (← آبتین) آتُربان آتَروَخش آتش بهرام آتش بهرام نیایش آتش زوهر: (← زَور) آتش دادگاه: (← آتش بهرام) آدا آدَرَنَ آدیتْیَه آذر آذر (روزِ
