آدا
آدا: به معنی پاداش مینُویِ نیکوکاران و پادافره‌ی گناهکاران، هر دو، بارها در گاهان و اوستای نو به کار رفته است. گاه این واژه نام ایزدی است. (یسـ . ۴۹، بند ۱؛ یسـ . ۶۸، بند ۲۱؛ ويسـ . كر. ۴، بند ۱)
این نام با نام ایزدبانو اَشَی (= اَرتْ)، ایزد توانگری و پاداش، همراه آمده و برخی بر آن‌اند که نام دیگری برای اشی است.
آدانَ و اَدا و اَذا، گونه‌‌های دیگر این نام، همه از مصدر «دا» به معنی دادن و بخشیدن آمده و در گزارش پهلوی به «دَهِشْن» (دهش یا پاداش روز شمار) برگردانده شده است.