آذرِ فروزان (آزمون)
آذرِ فروزان (آزمونِ…): آزمایش بزرگ ایزدی در روز پسین که در برابر آذر فروزان برگزار می‌‌گردد و از تابش آن آتش، اَشَوَن از دُروَند و کِرفِه‌کار (ثوابکار) از گناهکار بازشناخته می‌‌شود و هریک از دو گروه نیکوکاران و گناهکاران، پاداش و پادافره‌ی سزاوار خویش را می‌‌یابند. برخی از پژوهشگران بر آن‌اند که کاربردهای چندگانه‌ی این ترکیب در گاهان جنبه‌ی کنایی دارد و مقصود از آن، دشواری‌های طاقت‌‌فرسایی است که آدمی در کشاکش زندگی، ناگزیر با آن‌ها روبه‌رو می‌‌شود و برای رسیدن به هدف نهایی باید آن‌ها را برتابد؛ اما در اوستای نو بدین تعبیر، مفهومی عینی داده‌‌اند.
این نام همچنین اشاره‌‌ای است به گونه‌‌ای از «وَر»ها (آیین‌های دادرسی) در ایران باستان. (← ور)